22 lutego – Święto Katedry świętego Piotra

Dziś w Kościele katolickim obchodzone jest nietypowe święto. Dzień ten nie jest wspomnieniem jakiejś świętej postaci, ale wskazuje na wyjątkowe miejsce – Katedrę św. Piotra w Rzymie. Jej historia zaczyna się od skromnego grobu, w którym pochowano Piotra po jego męczeńskiej śmierci. Minęły jednak trzy pokolenia zanim postawiono w tym miejscu niewielki monument-kaplicę dla uczczenia świętego.

Historia samej budowli jest związana z innym przełomowym wydarzeniem. W 313 roku cesarz Konstantyn Wielki wydaje Edykt Mediolański – kończy się epoka prześladowań chrześcijan, zyskują oni wolność wyznania. W dalszej kolejności cesarz Konstantyn i papież Sylwester I postanawiają wznieść na grobie Piotra największą bazylikę świata zachodniego. Przez tysiąc dwieście lat istnienia Bazylika Konstantyńska, wzbogacana w kolejnych epokach licznymi dziełami sztuki, stanowiła cel pielgrzymek dla całego chrześcijańskiego świata.

Dopiero na początku XVI w. Papież Juliusz II podjął decyzję o wzniesieniu nowej, bardziej okazałej Bazyliki. Prace rozpoczęto w 1506 roku, budowano ją w sumie 120 lat. Aż dwudziestu kolejnych papieży uczestniczyło we wznoszeniu nowej katedry, stali się oni mecenasami kultury. Zatrudnieni przy budowie byli najwybitniejsi architekci i artyści włoskiego renesansu jak brat Giovanni Giocondo, Rafael, Michał Anioł. Bazylika nie powstałaby bez udziału niezliczonej ilości anonimowych rzemieślników. Mimo iż raz za razem zmieniano plany i rozwiązania architektoniczne, renesansowi papieże nigdy nie zdradzili tradycji, która w centrum umieszczała otaczane czcią miejsce pochówku Księcia Apostołów.

Na budowlę z czasów Konstantyna natrafiono podczas prac archeologicznych prowadzonych w ubiegłym wieku pod głównym ołtarzem obecnej bazyliki. Odnaleziono na niej liczne inskrypcje świadczące, że pierwsi chrześcijanie czcili tu grób Piotra. Odczytano między innymi grecki napis, „Petros eni” co znaczy „Piotr jest tutaj”.

Wszechmogący Boże, Ty zbudowałeś swój Kościół na wierze apostoła Piotra, spraw, aby wśród zamętu świata nasza wiara pozostała nienaruszona.