Ta niedziela otwiera wydarzenia Wielkiego Tygodnia. Pierwsza nazwa – Niedziela Palmowa – bierze się od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia palm. W liturgii wspominamy uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy. Wiwatujące na Jego cześć tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: „Hosanna Synowi Dawidowemu”. O tym wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy piszą wszyscy czterej Ewangeliści; co świadczy, jak wielką rangę przywiązują do tego wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa.

Dzisiejsza liturgia jest rozpięta między dwoma momentami: radosną procesją z palmami oraz ewangelicznym opisem Męki Pańskiej. W ten sposób Kościół podkreśla, że triumf Zbawiciela i Jego Ofiara są ze sobą nierozerwalnie związane. Z faktu rozważania Męki Chrystusa bierze się druga nazwa – Niedziela Męki Pańskiej.

Uroczyste rozpoczęcie Eucharystii ma swoją długą historię. W Jerozolimie już w IV w. patriarcha dosiadał oślicy i otoczony radującymi się tłumami wjeżdżał na niej z Góry Oliwnej do miasta. Zwyczaj ten wszedł do powszechnej praktyki na Zachodzie w V i VI wieku. Natomiast od IX wieku wprowadzono obrzęd poświęcania palm.

Obecnie kapłan w Niedzielę Palmową ubiera czerwone szataty liturgiczne, a prowadzona przez niego procesja ma charakter triumfalny.