6 stycznia – Uroczystość Objawienia Pańskiego – Trzech Króli

Uroczystość Trzech Króli jest jedną z najstarszych w Kościele. Obchodzono ją na Wschodzie od III, a na Zachodzie od końca IV wieku. Greckie słowo „Epifania” znaczy „objawienie, ukazanie, odsłonięcie”. Dzień ten, podobnie jak Boże Narodzenie, przedstawia nam Boga, który staje się widzialnym, z tą różnicą jednak, że teraz nie tylko Żydom, ale i poganom Bóg ukazuje swojego Syna. 6 stycznia czcimy objawienie się Boga w widzialnej postaci. Wcielony Bóg objawił się poganom, których symbolizowali Mędrcy.

Grecy słowem epifania określali triumfalny i pontyfikalny wjazd władcy do miasta. A my we wspólnocie Kościoła święcimy przybycie na ziemię wielkiego Króla, którego panowanie ogarnia nie tylko wszystkie kraje, ale cały wszechświat. Tradycja chrześcijańska widzi w Mędrcach ze Wschodu przedstawicieli narodów pogańskich. Za nimi w bramy Kościoła Chrystusowego wchodzą coraz to nowe ludy. W ten sposób spełnia się proroctwo Izajasza, które jest tego dnia czytane w pierwszym czytaniu mszalnym.

Dary przyniesione przez Mędrców mają znaczenie symboliczne. Oznaczają godność królewską Chrystusa (złoto), wypływającą z połączenia się natury ludzkiej (mirra) z Boską (kadzidło). Dlatego wyobrażają one samego Zbawiciela.

W kościołach poświęca się dzisiaj te dary oraz kredę przeznaczoną do oznaczenia drzwi domów inicjałami trzech Mędrców i datą roku. Zwyczaj ten wiąże się ze starym obrzędem ogłaszania w tym dniu tzw. „świąt ruchomych”. W pierwsze wielkie święto roku kalendarzowego w katedrach i głównych kościołach po odśpiewaniu Ewangelii kantor ogłaszał daty niedziel i świąt okresu wielkanocnego.

Boże, Ty w dniu dzisiejszym za przewodem gwiazdy objawiłeś Jednorodzonego Syna swojego poganom, spraw łaskawie,
abyśmy poznawszy Cię już przez wiarę, zostali doprowadzeni do oglądania twarzą w twarz blasku Twojego majestatu.

1 stycznia – Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
Nowy Rok
8 dzień w oktawie Uroczystości Narodzenia Pańskiego

Pierwszy dzień Nowego Roku to równocześnie ósmy dzień oktawy Uroczystości Bożego Narodzenia. Dziękując Bogu za przyjście na świat Chrystusa, Kościół obchodzi uroczystość ku czci Matki Bożej, przez którą spełniły się obietnice dane całej ludzkości, związane z tajemnicą Odkupienia. Tego dnia z wszystkich przymiotów Maryi czcimy szczególnie Jej Macierzyństwo. Dziękujemy Jej także za to, że swą macierzyńską opieką otacza cały Lud Boży.

Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi to najstarsze maryjne święto. Do liturgii Kościoła wprowadził je dość późno papież Pius XI w roku 1931 na pamiątkę 1500. rocznicy soboru w Efezie (431). Wtedy w pierwszej połowie V wieku Ojcowie Kościoła – w odpowiedzi na herezję Nestoriusza – orzekli, że: „Maryja była Matką Osoby Jezusa Chrystusa w Jego ludzkiej naturze – była więc Matką Bożą”.

Boże, Ty przez dziewicze macierzyństwo Najświętszej Maryi Panny obdarzyłeś ludzi łaską wiecznego zbawienia, spraw, abyśmy doznawali orędownictwa Tej, przez którą otrzymaliśmy Twojego Syna, Dawcę życia wiecznego.

31 grudnia – Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa
7 dzień w oktawie Uroczystości Narodzenia Pańskiego

Dzisiejsze święto do liturgii wprowadzono za pontyfikatu papieża Leona XIII, który 20 listopada 1890 roku wydał dekret aprobujący „kult czci zwrócony ku Rodzinie Świętej”. Papież ten niejednokrotnie zachęcał do naśladowania Najświętszej Rodziny. Wskazywał też na pozytywy wypływające z pobożności i przylgnięcia do Świętej Rodziny Mówił o postępie w miłosierdziu, świętości obyczajów, budowaniu atmosfery pobożności. W jednej ze swoich encyklik napisał: „Pod opieką Najświętszej Matki i św. Józefa w zupełnym ukryciu wychowywał się Jezus, Słońce sprawiedliwości, zanim swym blaskiem oświecił narody. Niewątpliwie jaśniała w tej Rodzinie wzajemna miłość, świętość obyczajów i pobożne ćwiczenia – jednym słowem wszystko, co rodzinę może uszlachetnić i ozdobić, aby dać na wzór naszym czasom”.

Natomiast papież Benedykt XV w 1921 roku rozszerzył Święto Świętej Rodziny na cały Kościół.

Boże, Ty w Świętej Rodzinie dałeś nam wzór życia, spraw, abyśmy złączeni wzajemną miłością naśladowali w naszych rodzinach Jej cnoty i doszli do wiecznej radości w Twoim domu.