Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
8 grudnia 1854 roku papież Pius IX bullą dogmatyczną „Ineffabilis Deus” ogłosił uroczyście dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Uczynił to na podstawie aktualnej wiary i nauczania Kościoła oraz jednomyślnej i powszechnej zgody wiernych i pasterzy.
Maryja od momentu swojego poczęcia została zachowana nie tylko od wszelkiego grzechu, którego mogłaby się dopuścić, ale również od dziedziczonego przez wszystkich ludzi grzechu pierworodnego. Stało się tak, chociaż jeszcze nie była wtedy Matką Boga. Bóg jednak, ze względu na przyszłe zbawcze wydarzenie Zwiastowania, uchronił Maryję przed grzesznością. Maryja była więc poczęta w łasce uświęcającej, wolna od wszelkich konsekwencji wynikających z grzechu pierworodnego (np. śmierci – stąd w Kościele obchodzimy uroczystość Jej Wniebowzięcia, a nie śmierci).
W odróżnieniu od chrześcijan Zachodu, którzy wyrażają Niepokalane Poczęcie w formie negatywnej (brak grzechu pierworodnego), chrześcijanie Wschodu wyrażają je w formie pozytywnej, podkreślając, że Maryja cała święta i wolna od wszelkiej zmazy grzechowej, jest jakby utworzona przez Ducha Świętego i ukształtowana jako „nowe stworzenie”.
Boże, Ty przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Dziewicy przygotowałeś swojemu Synowi godne mieszkanie i na mocy zasług przewidzianej śmierci Chrystusa zachowałeś Ją od wszelkiej zmazy, daj nam za Jej przyczyną dojść do Ciebie bez grzechu.
Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą,
błogosławiona jesteś między niewiastami
Marana tha! Przyjdź Panie Jezu!
Od 3 grudnia przeżywamy w Kościele nowy rok liturgiczny. Okresem rozpoczynającym cały cykl jest Adwent.
Sam termin wywodzi się z łaciny, gdzie „adventus” znaczy „przyjście”. Okres ten został ustanowiony w Kościele w IV wieku, podczas Synodu w Saragossie w 380 roku. W VI wieku papież Grzegorz Wielki zalecił, by Adwent trwał cztery niedziele. Czas ten niemal od samego początku miał radosny wydźwięk; jednocześnie jednak powinien skłaniać do refleksji i pokuty, dlatego ustalono, że kapłani będą nosić w tym okresie fioletowe szaty liturgiczne.
Oczekiwanie na przybycie Chrystusa rozpoczyna się Nieszporami z I niedzieli Adwentu i trwa do Wigilii Bożego Narodzenia, która kończy się Mszą Świętą o północy tzw. Pasterką. Cały okres adwentowy dzieli się wyraźnie na dwie części.
Pierwsza część – do 16 grudnia mówi przede wszystkim o Paruzji, czyli o ponownym przyjściu Chrystusa na świat na końcu czasów, do którego przygotowuje się cała ludzkość.
Natomiast druga część – od 17 grudnia – jest bezpośrednim przygotowaniem do uroczystości Bożego Narodzenia.
Podział ten widoczny jest we wszystkich tekstach liturgicznych, w modlitwach i czytaniach. Kościół w tym okresie przedstawia trzy postaci, które służą wierzącym za przewodników. Są to: Najświętsza Maryja Panna, Św. Jan Chrzciciel i prorok Izajasz.
W czasie Adwentu przed Liturgią Słowa nie wykonuje się hymnu: „Chwała na wysokości Bogu”. Dodatkowo w tym okresie odprawiane są roraty czyli msze wotywne o Najświętszej Maryi Pannie (podczas nich obowiązuje kolor biały). Do innych tradycji adwentowych należą: świeca roratnia, wieniec czy kalendarz adwentowy.
Zachęcamy do licznego udziału w roratach,
odprawianych w naszej parafii codziennie o godz. 17.00.