W tradycji ludowej święto nazywane jest również Matki Bożej Zielnej. Tego dnia rolnicy dziękują Bogu za plony; święci się kwiaty, zioła i kłosy zbóż, które mają chronić od chorób i zarazy.

W Konstytucji apostolskiej „Munificentissimus Deus”, którą 1 listopada 1950 roku ogłosił papież Pius XII, zapisał dogmat wiary stwierdzając, że Maryja po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do nieba.

Powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej.

W tym dniu pamiętamy również o polskiej armii, gdyż w 1920 roku w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny odbyła się zwycięska bitwa wojsk polskich z bolszewikami, nazwana później „cudem nad Wisłą”.

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wziąłeś do niebieskiej chwały ciało i duszę Niepokalanej Dziewicy Maryi, Matki Twojego Syna, spraw abyśmy nieustannie troszczyli się o dobra duchowe i wysłużyli sobie udział w Jej chwale.